Liesbet in Suriname

Een collega uit het ziekenhuis organiseerd tripjes naar het binnenland. Reeds enkele weken geleden werd reclame gemaakt voor Blanche Marie en Apura. Iedereen enthousiast natuurlijk. Vorige donderdagmorgen om 4u vertrokken we met een 20 tal mensen naar onze kampeerplaats. Een Jeep en busje volgeduwd met materiaal en eten voor 5 dagen vertrok. 14 u hobbelen later kwamen we aan in onze kampeerplaats. Meer dan een open ruimte in het bos en een paar houten palen was het niet. Geen probleem want in een heel korte tijd is het terreintje een echt gezellig kampeerplaats geworden. Een plastic zeil komt op het houten gestel die er al stond. De keuken is klaar. Rond de bomen verdwijnt het gras, onkruid en struiken. De hangmatten worden gespannen, tenten opgezet en olielampen rondgezet. Fakels wijzen de weg naar het kreekje waar er gebaad kan worden, de afwas zal gedaan worden en indien nodig kleren gewassen. De brulapen, en andere dieren houden ons de eerste avond wakker. Enkele medereiziger zijn reeds heel veel in het binnenland geweest zodat ze veel weten over het regenwoud. We lopen dan ook graag s avonds mee op de weg een beetje verder van de slaapplaats om vanalles te horen over de bomen, dieren, en natuurlijk de bosgeesten. Vrijdag op weg naar Blanche Marie. Mooie weg tussen het regenwoud. De overvliegende papegaaien zijn groot en fel rood met blauw, groen, alllerlei kleuren. Blanche Marie is een prachtige plaats met heel mooie watervalen. Door de droge tijd is het water beperkt. Maar daardoor hebben we wel de mogelijkheid om onder de watervallen te zitten en ook om erop te lopen. Heel rustgevend is het daar. De vrijdag avond vertrokken de mannen op jacht. Helaas zonder iets te vangen. Wij terug op pad om hopelijk een dier te zien. Opeens blonken er 2 oogjes in het licht van de zaklampen. Een angstig buideldiertje zocht snel een veilige plek tussen de struiken. Zaterdag zijn we met het busje naar Apura gereden. Apura is een stadje aan de grens met ( Brits)Guyana. De bedoeling was jaren geleden om er een groot stad van te maken als Paramaribo. Maar door de verschillende problemen is dat er niet van gekomen. Het is een heel rustig dorpje die er heel mooi uitziet. De huizen staan er ver uit elkaar, de straten mooi aangelegd en muziek klinkt luid uit de huizen. Apura heeft ook het enige treinstation van Surininame. Helemaal vervallen staan er nog enkele treinstellen te wachten op renovatie en herstel. Een grote tapijtslang trekt even onze aandacht er verdwijnt daarna terug in het overwoekerende groen. Als mensen vanuit Apura naar de stad willen doen ze dat meestal met de boot naar Nickerie en dan verder met de bus naar Paramaribo. Een hele reis die tot het minimum beperkt wordt. Samen met Telly ( collega )lopen we door het dorp opzoek naar het ziekenhuis. Ergens in een uithoekje staat en mooi modern klein gebouwtje. Zitbanken onder het afdak wijzen erop dat het waarschijnlijk best wel druk kan zijn en de wachttijden soms lang. Het bordje op de voorgevel toont ons dat het ook een ziekenhuis van de medische zending is. Medische zending heeft de hele coördinate over de gezondheidszorg in het binnenland. Dat is ruim twee derde van de totale gezondheidszorg in Suriname. Het is zaterdag dus het ziekenhuisje ( is eigenlijk eerder een polikliniek) is gesloten. Bij ernstige ziekten moeten de mensen toch terug naar de stad. De haven is druk en geeft veel werkgelegenheid aan de inwoners van Apura. Even een blikwerpen op Guyana en dan terug. Op de terug weg naar onze hangmatten moeten we nog stoppen voor 2 zwarte Surinaamse tijger katten en een aapje die versuft over de weg liep. De Surinaamse tijger katten zijn beschermde diersoorten zodat het jachtgeweer veilig in de bus blijft. Mooi om te zien. Gelukkig was de terug weg opgedeeld in 2 dagen, zodat we de zondag het grootste deel in de bus zaten op weg naar een ander kampeerplaatsje. Terug bij een kreekje. Maandag nog even uitrusten in het kreekje en in het regenwoud. Waar we les krijgen in het stilletjes rondlopen in het bos ( om geen dieren te verschrikken), herkennispunten uitzoeken enz. Allemaal om nooit meer te verdwalen in het bos. Ondertussen verteld een ander heel opgelucht dat deze slaapplaats beter is want op de andere zaten bosgeesten die vooral onze chauffeur lastig gevallen hadden door constant aan zijn hangmat te staan schudden s nachts. Nog enkele uurtjes in de bus en de trip zat erop. Helaas,...