Thursday, October 19, 2006
Liesbet in Suriname
Woensdag voormiddag om 11 was het diploma uitreiking voor de A verpleegkundigen, operatie assistenten en de anesthesie assistenten. De uitreiking gebeurde in de refter van de internen. Als je je diploma hebt dan moet je een ander pak aandoen. Het witte shortje met opgetrokken witte kousen wijst blijkbaar op het feit dat je stagiaire bent. Eens je je diploma hebt dan mag je een broekpak, of rok aan maar met ergens blauwe strepen op en bruine kousen maar wel witte schoenen.
11 u stipt begon de ceremonie. Hier en daar een speech, en daarna de eed aflegging. De directrice las een tekst voor en daarna moest iedere verpleegkundige als hun naam afgeroepen werd luid en duidelijk zeggen dat hij beloofde zich aan de eed te houden, met daarbij het linkerhand in eedpositie ( zoals de directrice het noemde). Naast hun diploma krijgen ze ook een speciaal speltje dat je verpleegkundige bent in Suriname en moet je iedere dag ophebben. ( heel mooi hoor, ben er stiekem een beetje jaloers op) Allemaal heel plechtig! Zelfs de TV was er. Hier zenden ze de hele diploma uitreiking dan waarschijnlijk uit op TV. Helaas heb ik geen TV. Als laatste kwam de directrice aan het woord. Ze wou even de afgestudeerden erop wijzen dat het ziekenhuis hun opleiding betaalt had en dat ze dan ook verwachten dat je minimaal 5 jaar voor hen werkt. Als soort van terug betaling van je studie. Als je dat niet doet en vroeger ergens anders gaat werken dan hangt daar een sanctie aan vast. Maar iedereen werd toch van harte gefeliciteerd!!
Als laatste werden er heel veel cadeautjes uit gedeeld. De verantwoordelijke was een beetje beschaamd over de hoeveelheid. Maar geef toe een DVD speler, eenpaar potten en een parker balpen met je naam op is toch mooi om te krijgen. En de 3 slimste kregen een fiets, "trendy halsketting" en een geldprijs. Geef toe ze hadden niet te klagen. Maar ze hadden nu eenmaal en paar goede sponsers gevonden...
Van iedere groep moest er een persoon een dankwoord uitspreken. De persoon van de operatie assistenten was goed voorbereidt ze wees haar leidinggevende personen erop dat zij verantwoordelijk zijn dat iedereen het ziekenhuis verlaat. Een schouderklopje zou beter staan dan een boos gezicht... zo eindigde zei haar speech.