Friday, September 22, 2006
zonsverduisternis
Donderdag was mijn eerste werkdagje op afdeling 70. Een leuke dag. Om 7u moet iedereen rond het bureautje komen. We groeten elkaar. En een van de nachtzusters leest het dag gebed voor en dan begint de ochtend overdracht. Alles gaat snel. Mevr... geen bijzonderheden te melden, meneer ... goed geslapen,... Na de overdracht staan alle verpleegkundigen recht en doen gezamelijk hun toer door de kamers. Even controleren of alles in orde staat. Als het goedgekeurd is, dan pas mag de nachtdienst vertrekken. De afdeling is in 2 gedeeld. Voor iedere kant is er een verantwoordelijke, die verdeeld het werk.
Mijn taak was gisteren vooral overal rond kijken, rondlopen , meevolgen bij de wondverzorging, naar het operatiekwatier lopen( klinkt eenvoudig, maar als je vooraan het bed moet trekken dan moet je voor het bed lopen en je handen achterwaarts het bed vast houden)... en praatjes slaan met de mensen. Om 2 uur opnieuw overdracht, kamers inspecteren. En dan pas de toestemming om te vertrekken.
Vandaag: eerst helpen bedden opmaken. Bedden opmaken is niet zo eenvoudig hoor. Een vrouwenbed moet je anders opmaken dan een mannenbed. Bij een vrouwenbed moet het bovenlaken in een omslag gevouwen worden. En de omslag moet gemaakt worden aan de kant waar de vrouw in en uit bed stapt. Je moet op alles letten. Bij de mannen is het gewoon bovenlaken achteraan het bed instekken. Bed linnen is hier heel schaars. Enkel als het linnen zeer vuil is mag je het vervangen. De lakens zijn soms te kort voor het bed, gescheurd, grauw van kleur, zwarte vlekken op die niet uitgaan. Maar niemand maakt er zich druk in. Eens het bed opgemaakt is mag het gezien worden. Geen enkel plooitje, dan pas is het oké. Iedere morgen worden de bedden afgewassen, zelfs onder de matras.
De meeste mensen baden ( in onze termen douchen/wassen genoemd) zichzelf, of zijn al gebaad door de nachtzusters.
Dan mocht ik mee met een broeder voor de wondzorg. Weer een les opzicht. De verzorgingskar klaar zetten. Alles heeft zijn plaats op de kar. Echt mooi om te zien hoe alles hier door iedereen het zelfde wordt gedaan. De compressen in een steriele trommel (ijzeren doos) en met een tang worden die compresjes er uitgehaald. Daarnaast een andere trommel met steriele scharen en pincetten en ook met de tang worden ze eruit gehaald. Vraagt nog enige oefening. De nodige ontsmetting, zalfjes, nierbekkentjes en handschoenen.
Daarna nog een opname bijgewoond jah, ... We hebben het allemaal geleerd op school, moeten toepassen voor stageopdrachten, maar het zat toch een beetje ver. Eens het ingevuld is, is het handig in enkele minuten weet je heel veel over een patiënt.
Even testen of jullie weten waar ik het over heb. De anamnese volgens Gordon. De probleemstelling volgens Nanda en de verpleegdoelstellingen volgens Rumba. Denk dat het toch wel een heel boeiende periode zal worden.
Vandaag was er ook een zonsverduistering zichtbaar in Paramaribo. Om 7u45 hadden ze in de radio gemeld. Het tijdstip dat ik op mijn fietsje spring. Inderdaad al vanaf 6u 30 waren alle honden aan het blaffen en onrustig. Het werd een beetje duister maar niet echt veel maar een prachtige lucht. Helaas had ik geen speciaal brilletje. Normaal zit iedereen overal rond op de terrasjes op de afdeling maar nu was iedereen binnen. Aan het wachten tot het voorbij was.
Verder in de wicherstraat is alles oké. Alleen, mijn huisdiertjes maken de laatste 2 dagen zoveel ruzie. Het zit hier vol kleine gekko's ook wel kamermeisjes genoemd. Ze doen niets, eten alleen insecten op. Maar de laatste tijd vallen ze elkaar voortdurend aan en maken dan van dat hoog piepend geluid. Aja, momenteel zitten er 3 in mijn kamer. Ze komen via allerlei spleetjes binnen.
Mijn taak was gisteren vooral overal rond kijken, rondlopen , meevolgen bij de wondverzorging, naar het operatiekwatier lopen( klinkt eenvoudig, maar als je vooraan het bed moet trekken dan moet je voor het bed lopen en je handen achterwaarts het bed vast houden)... en praatjes slaan met de mensen. Om 2 uur opnieuw overdracht, kamers inspecteren. En dan pas de toestemming om te vertrekken.
Vandaag: eerst helpen bedden opmaken. Bedden opmaken is niet zo eenvoudig hoor. Een vrouwenbed moet je anders opmaken dan een mannenbed. Bij een vrouwenbed moet het bovenlaken in een omslag gevouwen worden. En de omslag moet gemaakt worden aan de kant waar de vrouw in en uit bed stapt. Je moet op alles letten. Bij de mannen is het gewoon bovenlaken achteraan het bed instekken. Bed linnen is hier heel schaars. Enkel als het linnen zeer vuil is mag je het vervangen. De lakens zijn soms te kort voor het bed, gescheurd, grauw van kleur, zwarte vlekken op die niet uitgaan. Maar niemand maakt er zich druk in. Eens het bed opgemaakt is mag het gezien worden. Geen enkel plooitje, dan pas is het oké. Iedere morgen worden de bedden afgewassen, zelfs onder de matras.
De meeste mensen baden ( in onze termen douchen/wassen genoemd) zichzelf, of zijn al gebaad door de nachtzusters.
Dan mocht ik mee met een broeder voor de wondzorg. Weer een les opzicht. De verzorgingskar klaar zetten. Alles heeft zijn plaats op de kar. Echt mooi om te zien hoe alles hier door iedereen het zelfde wordt gedaan. De compressen in een steriele trommel (ijzeren doos) en met een tang worden die compresjes er uitgehaald. Daarnaast een andere trommel met steriele scharen en pincetten en ook met de tang worden ze eruit gehaald. Vraagt nog enige oefening. De nodige ontsmetting, zalfjes, nierbekkentjes en handschoenen.
Daarna nog een opname bijgewoond jah, ... We hebben het allemaal geleerd op school, moeten toepassen voor stageopdrachten, maar het zat toch een beetje ver. Eens het ingevuld is, is het handig in enkele minuten weet je heel veel over een patiënt.
Even testen of jullie weten waar ik het over heb. De anamnese volgens Gordon. De probleemstelling volgens Nanda en de verpleegdoelstellingen volgens Rumba. Denk dat het toch wel een heel boeiende periode zal worden.
Vandaag was er ook een zonsverduistering zichtbaar in Paramaribo. Om 7u45 hadden ze in de radio gemeld. Het tijdstip dat ik op mijn fietsje spring. Inderdaad al vanaf 6u 30 waren alle honden aan het blaffen en onrustig. Het werd een beetje duister maar niet echt veel maar een prachtige lucht. Helaas had ik geen speciaal brilletje. Normaal zit iedereen overal rond op de terrasjes op de afdeling maar nu was iedereen binnen. Aan het wachten tot het voorbij was.
Verder in de wicherstraat is alles oké. Alleen, mijn huisdiertjes maken de laatste 2 dagen zoveel ruzie. Het zit hier vol kleine gekko's ook wel kamermeisjes genoemd. Ze doen niets, eten alleen insecten op. Maar de laatste tijd vallen ze elkaar voortdurend aan en maken dan van dat hoog piepend geluid. Aja, momenteel zitten er 3 in mijn kamer. Ze komen via allerlei spleetjes binnen.